tag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post6071927795321737777..comments2024-01-03T10:00:53.541+02:00Comments on ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑ: ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟLeonOfGreecehttp://www.blogger.com/profile/10620810648645901045noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-11719692724559111082019-12-16T03:15:38.706+02:002019-12-16T03:15:38.706+02:00Nice Nice PORTALI / LICENSAhttps://www.blogger.com/profile/12901150120516809738noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-86531765771520752562019-02-13T22:46:23.520+02:002019-02-13T22:46:23.520+02:00ΣΥΓΝΩΜΗ..
Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΕΖΗΣΕ ΠΡΙΝ ΤΑ ΤΡΩΙΚΑ..ΑΡΑ ΒΡΕΘ...ΣΥΓΝΩΜΗ..<br />Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΕΖΗΣΕ ΠΡΙΝ ΤΑ ΤΡΩΙΚΑ..ΑΡΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΦΥΓΑΔΩΝ ΤΡΩΩΝ ΤΟΥ ΑΙΝΕΙΑ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΙΔΡΥΣΑΝ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΛΒΑ.<br />ΑΡΑ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΑΛΒΑ ΕΠΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΟΥΤΕ ΑΛΒΑΝΟΙ.<br />ΠΟΙΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΠΗΡΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΟΠΟΥΛΕ?;?;?;?;?;?;?;?;?;?;?;?;Mortaloshttps://www.blogger.com/profile/06117592894731693736noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-19444377652979234742017-11-10T16:09:49.486+02:002017-11-10T16:09:49.486+02:00οι επιγραφες με αρχαια ελληνικη αποδοση, για οποιο...οι επιγραφες με αρχαια ελληνικη αποδοση, για οποιον ενδιαφερεται. https://argyris446kypreos.blogspot.gr/2017/10/blog-post_998.html. Δεν μπορεις να κανεις μεταφραση ενος κειμενου αρχαιου με μια γλωσσα μεσαιωνικη, και στις μεταφρασεις αυτης της μεσαιωνικης γλωσσας δεν βγαζεις νοημα ΓΤ δεν υπαρχει δομη, διοτι δεν υπαρχουν συνδεσμοι κ.α και δεν μπορει να επιβεβαιωθει τιποτα.. λυπαμε, αντιθετα στην ελληνικη μπορεις μιας και 2 επιγραφες εχουν σχεση με την ελληνικη μυθολογια και βγαζεις και νοημα, αν στην μεταγραφη βαλεις προθέσεις, τόνους, πνεύματα σημεία στίξης κλπ, μιας και ειναι γραμμενες κωδικοποιημένα. και οπως λεει και ο αλαν Τούρινγκ μαθηματικός,κρυπτογράφος και θεωρητικός βιολόγος η κρυπτογραφηση κρυβει το προφανες και αυτο ειναι αρχαια ελληνικα..ευχαριστω.micouhttps://www.blogger.com/profile/07247452473907103238noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-21106631286723600992017-04-24T16:34:36.475+03:002017-04-24T16:34:36.475+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.micouhttps://www.blogger.com/profile/07247452473907103238noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-4976005131334679722017-04-20T17:26:26.530+03:002017-04-20T17:26:26.530+03:00hολαιεζ:ναφοθ:ζιαζι απόδοση: η (ο λαιε)ζ (ο Λάιε) ... hολαιεζ:ναφοθ:ζιαζι απόδοση: η (ο λαιε)ζ (ο Λάιε) ο Λάιος ναφοθ αφο(υ) αφού βιάζει(βίασε) ανάλυση: η μυθολογία( Ησίοδος) μας λέει ότι Η Βία και τα αδέλφια της ήταν μόνιμοι συνοδοί του Διός η Βία σαν μια από της ιδιότητες του Δια. Αντικαθιστούμε τα (δια, ζια ,βια). οπότε το (ζιαζι) γινεται (βιαβι) με την βια-βι με την βια-ζει (βιάζει) βι= βιος . Στο κείμενο παρακάτω θα δείτε ότι από την πελασγική γλωσσά στην ελληνική τα ζ,β,δ,ι, αντικαθίστανται είτε με φωνήεντα, είτε με σύμφωνα. <br />A.2. μαραζ:μαF ανάλυση: μαραζμα οπότε μαρασμός <br />A.3. σιαλχFειζ:αFιζ σιαλχε(ι)ζ η σιαλχε(ς) οπότε ια(λ)(χ)ες βλέπουμε δυο λέξεις η πρώτη ιαλε(μοί) και η δευτερη ἰαχαῖς η κατάληξη ε,ι απο το ιαλχει σε ίαχαις το (ε) σε (αι) και το φωνήεν( ι) σε σύμφωνο (ς) το σ φέυγει. ιαλεμοί σημαίνει θλιβερά ασματα, και ιαχές στην νεοελληνική η αρχαια κλίση ειναι (ἰαχαῖς) σημαίνει (φωνές) αFιζ (αιζ)= αι=αεί= πάντα . το ζ φεύγει ο γραφών την στήλη επιλέγει το φωνήεν (ι) και το αντικαθιστούμε με το σύμφωνο (ς). και το φωνήεν (ι) με το (ει)*<br />A.4. εFισθο:ζεροναιθ ανάλυση: εfισθο εισθο εις το(ν) ζεροναιθ= (ι)ερο ιερό ναό αρχαια κλιση ιερό(ν) ναο(ν) ζ σε ι ζερο σε ιερό ναιθ= σε ναόν και το (ι) σε (ο) το θ το αντικαθίστω με το (ν) . ο γράφων την στήλη επιλέγει το σύμφωνο (θ) από την λέξη εfισθο και το αντικαθιστούμε με το σύμφωνο (τ) το f φεύγει. <br />A.5. ζιFαι ανάλυση: ζιαι του (δ)ια το f δεν το χρησιμοποιώ πουθενά το ι φεύγει. <br />A.6. ακερ:ταFαρζιο ανάλυση: αρχαία κλίση ακεραίω αρτίω νεοελληνικα ακέρ(αιο) άρτιο <br />A.7. αναλασιαλ:ζεροναι:μοριναιλ ανάλυση: δυο λέξεις λασ(ια)-(ίαλεμος) ιαλεμοι σημαίνει θλιβερά άσματα το λασια σημαίνει (πυκνή) μεταφορικά θα πούμε "πολλα" στον ιερόν ναόν Μυρίνας και τον ιερό ναό Μυρίνας. ο γραφών την στήλη επιλέγει το φωνήεν (ι) ναι σε από ναι σε ναό και το αντικαθιστούμε με το φωνήεν (ο).<br />Ελεύθερη απόδοση ο Λάιος αφού βίασε μαρασμός, θριβερά άσματα και φωνές ακούγονται πάντα στον έντιμο ιερό ναό του Δια. "πολλα" θλιβερα ασματα στον ιερόν ναόν της μυρινας.<br />Επιγραφή Β (στο πλάι)<br />B.1. hολαιεζι:φοκιασιαλε:ζεροναιθ:εFισθο:τοFερονα ανάλυση: ο Λάιος στην Φωκίδα ιαλε από το ιάλεμοι που σημαίνει θλιβερά άσματα , στον ιερόν ναόν εις το(ν), το φέρει δηλαδή τα οποία (φ)έρον(τ)α φέρει.<br />B.2. ρομ:hαραλιο:ζιFαι:επτεζιο:αραι:τιζ:φοκε ανάλυση: ρομ= ρώμη δύναμη, χαρ(α)=χαρά αλιο = αλιεύω από τον δια, ζιο = βιο ο βιος αραί = κατάρα του στη Φωκίδα εδώ ο γραφών επιλεγεί το φωνήεν (ο) στο ρομ και στην φοκε εμείς τα αντικαθιστούμε με το φωνήεν (ω) Ρώμη= δύναμη, Φωκίδα.<br />B.3. ζιFαι:αFιζ:σιαλχFιζ:μαραζμ:αFιζ:αομαι ανάλυση: δια αεί σιαλχ(ι) ιαλχ(η) ια(λ)(χ) δυο λεξεις ή πρωτη ειναι ιαλ(εμοι) δηλαδη (θλιβερα άσματα), ἰαχαί (φωνες) μαρασμός αεί= για πάντα οιμε =αλίμονο<br /><br />micouhttps://www.blogger.com/profile/07247452473907103238noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-49726032899489878302017-04-12T10:13:03.886+03:002017-04-12T10:13:03.886+03:001η Ετεοκριτικη γραφή
Eteocretan Language Pages ...1η Ετεοκριτικη γραφή <br /><br /> Eteocretan Language Pages - Dreros #1", από την ιστοσελίδα του Βρετανού γλωσσολόγου Raymond Armar Ignatius Brown (1939-). <br /><br />(ρμα ετ ισαλαρβε κομν δ μεν ιναι ισαλυρια λμο τον τυρον μηα οαοιεfαδ ετυρο…μυνα ματριταια)<br /><br />Άρμα αιτώ(ετ) ίσα λάβω κόμιστρα δεν μεν είναι ίσο λυρια τον τυρον (τηρώ τηρουμένων) του μηνά. Ετυρο( τηρω) μηνά όλα ενημερώσεις μετρητά.<br /><br />Ανάλυση: Το η και το ω αποδίδονται σαν υ και ο. και εδώ ο γράφων της στήλης έχει επιλέξει τα φωνήεν (υ κύριο φωνήεν όπως το ι στην στήλη) και το φωνήεν ο και πρέπει να τα αντικαταστήσουμε με αλλά φωνήεντα οπού υ με το η και οπού ο με το ω σε μερικά σημεία του κειμένου.<br /><br />Αρμα Ετ σε αιτώ μεταθέτουμε τα γράμματα από το ματριταια δηλαδή φεύγει το (α ) από τα ματριταια και το (αι) και τα μεταθέτω στο ρμα ετ.<br />Λυρια πελασγική μονάδα μέτρησης. <br /><br /><br /><br />2η Ετεοκριτικη γραφή από την σελίδα του τει Κρήτης <br />Επιο ζηφανθη ενετη παρσιφαι <br /><br />Μετάφραση: ποιώ (α)+(πο)φανθεί εν έτει(δοτική) παμψηφεί δηλαδή εκτελώ απόφαση του έτους παρσιφαι σε παρσιφ(ι) το α πάει στο α+ποφανθει παμψηφεί<br />Ανάλυση: εδώ όπως και στα προηγούμενα κείμενα ο γράφων την στήλη επιλεγεί τα φωνηέντα (ι) και (η) και άλλα φωνηεντα και τα αλλάζει. όπου ι με οι, η, ει και όπου η με ο, ει και τo σύμφωνα (ζ) (ρ) και άλλα και τα αλλάζω με το σύμφωνο (π)(μ).<br /> <br />3η ετεοκρητικη επιγραφή <br /><br />Ν ΚΑΛ ΜΗΤΚΕΟΣΙΒΑΡΞΕΙΑ..ΟΑΡΚΑΠΣΕΤΙΜΕΓΝΑΡΚΑΚΟΚΛΕΣΙΓΕΠΑΣΕΠΓΝΑΝΑΙΤ <br />Την καλή μητηρ κεος ιβαρ(ια) κλειστός θαλάσσιος χώρος ξεια αρκ(ι)α αρκια γιατί υπάρχει φθορά στην στήλη.. γίνεται σε αρχία (κόρη του ωκεανού μεταφορικά εννοούμε την θάλασσα) σετι σε θέση όπως θετταλια Θεσσαλία. με γνα(θο) είναι ο πορθμός αρκακοκλεσι= αρκακο φωνητικά ταιριάζει στο αρχαϊκό οπότε έχουμε και το αρκια σε αρχια κλεσ(ι)= αρχαϊκό κλεσ(ο) κλέος με μετάθεση γραμμάτων. Γεπας(ε) σε (α ) γίνεται σε γεα γη όλη σεπ(το) σημαίνει θαυμάσιο γνα(θο) πορθμός ναιτ ναο.<br /><br />Ελεύθερη απόδοση <br /><br />Στην καλή μητέρα, στην κλειστεί θάλασσα, στην θαλάσσια θέση στον πορθμό. Ξακουστός από τους αρχαίους χρόνους, σε όλη την γη, ο θαυμάσιος αυτός ναός στον πορθμό. <br />ο Αντώνης Βασιλάκης ( αρχαιολόγος) του οποίου είναι η συγκεκριμένη μετάφραση, για της λέξεις που εγώ θεωρώ αβέβαιης ετυμολογίας, προτείνει κεος σαν κλέος και ξεια ξειτανο και το μετατρέπει σε ιτάνου. <br />το (ι ) σε (ο) και (η) και το (κ) σε σε (χ) σε ορισμένα σημεία. <br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-78199266098310159102017-04-09T16:03:25.032+03:002017-04-09T16:03:25.032+03:00Στήλη της Λήμνου
A.1. hολαιεζ:ναφοθ:ζιαζι απόδοσ...Στήλη της Λήμνου <br /><br />A.1. hολαιεζ:ναφοθ:ζιαζι απόδοση: η (ο λαιε)ζ (ο Λάιε) ο Λάιος ναφοθ αφο(υ) αφού βιάζει(βίασε) ανάλυση: η μυθολογία( Ησίοδος) μας λέει ότι Η Βία και τα αδέλφια της ήταν μόνιμοι συνοδοί του Διός η Βία σαν μια από της ιδιότητες του Δια. Αντικαθιστούμε τα (δια, ζια ,βια). οπότε βιαβι με την βια-βι με την βια-ζει (βιάζει) βι= βιος . Στο κείμενο παρακάτω θα δείτε ότι από την πελασγική γλωσσά στην ελληνική τα ζ,β,δ,ι, αντικαθίστανται είτε με φωνήεντα, είτε με σύμφωνα. <br />A.2. μαραζ:μαF ανάλυση: μαράζι*1), μαρασμός οπότε δυστυχία, μαρασμός <br />A.3. σιαλχFειζ:αFιζ σιαλχειζ η σιαλχε(ς) οπότε ιαλχες ιαχές (φωνές) αFιζ (αιζ)= αι=αεί= πάντα . το ζ φεύγει ο γραφών την στήλη επιλέγει το φωνήεν (ι) και το αντικαθιστούμε με το σύμφωνο (ς). και το φωνήεν (ι) με το (ει)*<br />A.4. εFισθο:ζεροναιθ ανάλυση: εφισθο εισθο (εις το) ζεροναιθ= (ι)ερο ιερό ναό ζ σε ι ζερο σε ιερό ναι= σε ναό και το (ι) σε (ο) το θ φεύγει . ο γράφων την στήλη επιλέγει το σύμφωνο (θ) από την λέξη εφισθο και το αντικαθιστούμε με το σύμφωνο (τ) το f φεύγει. <br />A.5. ζιFαι ανάλυση: ζιαι του (δ)ια το f δεν το χρησιμοποιώ πουθενά το ι φεύγει. <br />A.6. ακερ:ταFαρζιο ανάλυση: ακέρ(αιο) άρτιο <br />A.7. αναλασιαλ:ζεροναι:μοριναιλ ανάλυση: λασία σημαίνει (πυκνό) ιερό ναό Μυρίνας η πυκνή (Λήμνος) και τον ιερό ναό Μυρίνας. ο γραφών την στήλη επιλέγει το φωνήεν (ι) ναι σε από ναι σε ναό και το αντικαθιστούμε με το φωνήεν (ο).<br /><br />Ελεύθερη απόδοση ο Λάιος αφού βίασε δυστυχία, μαρασμός και φωνές ακούγονται πάντα στον έντιμο ιερό ναό του Δια. Από την Πυκνή(Λήμνος) και τον ιερό ναό Μυρίνας η από τον πυκνό(πολύ κόσμο) ιερό ναό Μυρίνας. *<br /><br />Επιγραφή Β (στο πλάι)<br /><br />B.1. hολαιεζι:φοκιασιαλε:ζεροναιθ:εFισθο:τοFερονα ανάλυση: ο Λάιος στην Φωκίδα ιαλε από το ιάλεμος που σημαίνει θλιβερά άσματα , γεγονότα στον ιερό ναό εις το, το φέρει δηλαδή τα οποία (φ)έρον(τ)α φέρει.<br />B.2. ρομ:hαραλιο:ζιFαι:επτεζιο:αραι:τιζ:φοκε ανάλυση: ρομ= ρώμη δύναμη, χαρ(α)=χαρά αλιο = αλιεύω από τον δια, ζιο = βιο ο βιος αραί = κατάρα του στη Φωκίδα εδώ ο γραφών επιλεγεί το φωνήεν (ο) στο ρομ και στην φοκε εμείς τα αντικαθιστούμε με το φωνήεν (ω) Ρώμη= δύναμη, Φωκίδα. <br /><br />B.3. ζιFαι:αFιζ:σιαλχFιζ:μαραζμ:αFιζ:αομαι ανάλυση: δια αεί σιαλχι ιαλχ(η) ιαχή και δυστυχία αεί= για πάντα οιμε =αλίμονο <br /><br />Ελεύθερη απόδοση ο Λάιος στην Φωκίδα θλιβερά άσματα στον ιερό ναό φέρει. δύναμη χαρά αλιεύει από τον Δια. ο βιος του και η κατάρα του στη Φωκίδα «ω Δια για πάντα φωνή και μαρασμός αλίμονο».<br /><br />Επιβεβαίωση της απόδοσης από την ελληνική μυθολογία: Ο Λάιος πριν γίνει βασιλιάς, όταν ήταν ανήλικος , τον επιτρόπευε ο Νυκτέος και ο Λύκος. και ήταν «εξόριστος» στην Ηλεία, όπου τον φιλοξένησε και με χαρά ο βασιλιάς της, Πέλοπας. Όμως ο Λάιος έκλεψε το γιο του Πέλοπα, Χρύσιππο και τον έφερε στη Θήβα, όπου ο Χρύσιππος αυτοκτόνησε από τη ντροπή του με το ξίφος του γιατί ο Λάιος τον βίασε. Έτσι ο Πέλοπας οργισμένος και πληγωμένος για το χαμό του γιου του, καταράστηκε το Λάιο να μην αποχτήσει ποτέ παιδιά ή να σκοτωθεί απ’ το γιο του. Η Ήρα επικρότησε την κατάρα, ενώ ο Απόλλωνας τον συμβούλεψε να μην τεκνοποιήσει.<br /><br />Η μετάφραση της στήλης μας πληροφορεί, όπως θα είδατε, για την κατάρα του βασιλιά Λάιου, του Λάμβακα. <br /><br />Παρατήρησεις: <br /><br />1. θέλω να πω πως οι λέξεις αντικαθίστανται από πελασγικές, σε Ελληνικές. υπάρχει μεγάλη συγγένεια της ελληνικής γλώσσας, με την πελασγική . <br />2. ο γράφων την στήλη της Λήμνου σε μερικές προτάσεις επιλέγει ένα φωνήεν κυρίως (εδώ το βασικό είναι το ι) και πρέπει να το αντικαταστήσουμε με σύμφωνο η φωνήεν πχ (αιζ)= α(ι)= αεί το ζ φεύγει και φοκε= Φωκίδα η ρομ= ρωμ. και το αντίθετο ένα σύμφωνο (βασικό το ζ) πχ ναφο(θ) αφο(υ) αφού στην ετεοκριτική γλωσσά που θα δώσω παράδειγμα θα φανεί καλύτερα.<br />3. Όταν το ζ είναι στην αρχή μιας λέξης το ζ συνδέεται με ιδιότητες του δια η τόπο λατρείας.<br />4. Βλέπουμε ότι οι συγγενείς του Χρύσιππου στην απόδοση της στήλης μοιρολογούν τον Χρύσιππο στον ναό του δια στην Ηλεία(βασιλιάς της Ηλείας ήταν ο πατέρας του Χρύσιππου Πέλοπας) . <br />micouhttps://www.blogger.com/profile/07247452473907103238noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-42654101863076944622017-03-17T12:54:08.795+02:002017-03-17T12:54:08.795+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.micouhttps://www.blogger.com/profile/07247452473907103238noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-46944369987692515072017-03-06T12:26:00.700+02:002017-03-06T12:26:00.700+02:00και υπαρχουν και ελληνικες μεταφρασεις αυτων το κε...και υπαρχουν και ελληνικες μεταφρασεις αυτων το κειμενων απο αρχαιολογους πχ της στηλης της λημνου η των ετεωκρητικων επιγραφων μια βολτα στο ιντερνετ θα σας δειξει πραγματα το θεμα ειναι ομως οτι η επισημη επιστημη δεν εχει βρει ακομα ακρη με την πελασγικη γλωσσα.micouhttps://www.blogger.com/profile/07247452473907103238noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-90996791496223426002017-03-01T12:20:12.484+02:002017-03-01T12:20:12.484+02:00για ολα αυτα τα κειμενα και της μεταφρασεις υπαρχο...για ολα αυτα τα κειμενα και της μεταφρασεις υπαρχουν διγλωσσα κειμενα πχ η ετεωκυπριακες γραφες η ακομα ετρουσκικες διγλωσσες επιγραφες γιατι δεν πανε εκει οι αλβανοι και οι αλβανοφιλοι!!!αλλα εκει κανει τσιζ γιατι ειναι διγλωσσα κειμενα με αποδοσεις που ξερουμε την γλωσσα ειτε ελληνικα ειτε λατινικα η ακομα και φοινικικα η πελασγικη γραφη εχει συγγενεια με την ετρουσκικη γλωσσα και απο διγλωσσα κειμενα ξερουμε καποια πραγματα για την γραμματικη και την σημασια μερικων λεξεων και αυτα δεν εχουν σχεση με την αλβανικη γλωσσα.micouhttps://www.blogger.com/profile/07247452473907103238noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-74667048195198260522017-01-26T23:51:21.346+02:002017-01-26T23:51:21.346+02:00Βρε καλως των αλι και εδω μεσα σε βρισκω να διασκο...Βρε καλως των αλι και εδω μεσα σε βρισκω να διασκορπας ψεματα μεσω εγραφων των γερμανοαυστροουγαρων και κατα κορων του βατικανου περι καταγωγης των αλβανων απο ιλλυρηκα φυλλα,τοτε πες μου λιγο γιατι εχουν λεξικο με λεξης η γραμματα απο λατινους-τουρκους και σλαβους,δηλαδη θα αναιρεσουμε ολους τους αρχαιους ιστορικους που τα εγραψαν ζωντας τα και να αποδεχτουμε τους συγγραφεις του 19 αιωνα και 20 αιωνα που κανανε υποθετικεις γνωμεις για καθε λαο η φυλη ( μονο και μονο να πουλησουν εντυπα για οφελος τους οικονομικο ) η να πιστεψουμε αυτα που θελουν να περασουν οι σιωνιστες για καθε λαο οταν διαβαζουμε σε κειμενα αρχαιων ιστορικων την πραγματικη τους καταγωγη Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/03218139182328055754noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-42137931723706990462016-12-19T00:37:23.222+02:002016-12-19T00:37:23.222+02:00«Αλβανία. Πολλές φυλές έχουν εμφανιστεί και έχουν ...«Αλβανία. Πολλές φυλές έχουν εμφανιστεί και έχουν έρθει στην Ευρώπη. Αρκετές φορές ορδές από την ανατολή την έχουν σαρώσει σε διάφορες στιγμές και εξαφανίστηκαν στο διάβα της ιστορίας. Αλλά από τους λίγους αυθεντικούς κατοίκους της Ευρώπης, τους πραγματικούς Ευρωπαίους, ακόμα παραμένουν οι Αλβανοί, οι οποίοι κατοικούν σε ένα ορεινό τμήμα της βαλκανικής χερσονήσου. Οι Αλβανοί είναι οι απευθείας απόγονοι των Ιλλυριών οι οποίοι ζούσαν στα νότια της Ευρώπης από την απαρχή της ιστορίας.» (The Resurrected Nations: Short Histories of the Peoples Freed by The Great War and Statements of Their National Claims, By Isaac Don Levine States, Small –1919, page 66)<br /><br />«…η άποψη της πλειοψηφίας των επιστημόνων είναι ότι οι Αλβανοί - και η αλβανική γλώσσα – είναι οι πλησιέστεροι σήμερα απόγονοι των Ιλλυριών, των Πελασγών…Αυτό μας κάνει περισσότερο σαφές το γιατί αυτός ο αρχαίος λαός έχει προσκολληθεί τόσο επίμονα στην αρχαία του γλώσσα και κουλτούρα…παρόλο που η γη τους κατακτήθηκε επανηλειμμένα από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους και τους Σλάβους και τους Τούρκους και παρόλο που επανηλειμμένα χρησιμοποίησαν αυτές τις επιβεβλημένες από τις καταστάσεις γλώσσες, οι άνθρωποι που είναι γνωστοί ως Αλβανοί, έχουν επίμονα και θριαμβευτικά διατηρήσει τη μητρική τους γλώσσα, τα έθιμα και τις παραδόσεις τους, και την αρχαία ιλλυρική και πελασγική τους ταυτότητα.» (The Albanians, an Ethnic History from Prehistoric Times to the Present – Edwin E. JACQUES, McFarland 2010)<br /><br />Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος στο Εγχειρίδιον της Γενικής Ιστορίας του, στο οποίο λέει: «Τα Ιλλυρικά έθνη, προϊόντος του χρόνου, εν μέρει μεν ηφανίσθησαν μετά εθνών ετέρας καταγωγής, Μόνοι δε οι Αλβανοί θεωρούνται υπό των πλείστων νεωτέρων ερευνητών γνήσιον της φυλής εκείνης λείψανον, ως εκ της παραθέσεως της γλώσσης αυτών μετά των περισωθεισών από της αρχαίας Ιλλυρικής λέξεων.» (τομ. Α, σελ. 96)<br /><br />«Ο εθνικά αλβανικός πληθυσμός έλκει τις ρίζες του στις προελληνικές ιλλυρικές φυλές, των οποίων το παρόν έχει καταγραφεί στα Βαλκάνια τουλάχιστον από τη 2η χιλιετία π.Χ.» (Eastern Europe: an introduction to the people, lands, and culture, Richard C.Frucht, 2005, page 698)Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-41374998437793766082016-12-19T00:37:14.772+02:002016-12-19T00:37:14.772+02:00Η προσπάθεια των Ελλήνων και των Σέρβων εθνικιστών...Η προσπάθεια των Ελλήνων και των Σέρβων εθνικιστών να αποδείξουν ότι οι Αλβανοί δεν είναι απόγονοι των Ιλλυριών και αυτόχθονες στα Βαλκάνια, χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από τα βιβλία του Χαλκοκονδύλη, πέφτει στο κενό. Οι Αλβανοί όμως είναι απόγονοι των Ιλλυριών.<br /><br />Ο αυτοκράτορας Μανουήλ Παλαιολόγος, στον επιτάφιο προς τον αυτάδελφό του Θεόδωρο Παλαιολόγο, μας δίνει αξιοπρόσεκτες πληροφορίες για την μετοίκηση χιλιάδων Αλβανών στην Πελοπόννησο, τους οποίους αποκαλεί ‘Ιλλυριούς’, μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους και τα ζώα τους όπως χαρακτηρηστικά λέει: «Αλλά και Ιλλυριοί, περίπου μία μυριάδα, αθρόοι μετοίκησαν με τα παιδιά και τις γυναίκες και τα ζώα τους…» (Λάμπρου: «Παλαιολόγεια και Πελοποννησιακά», τ. Β, σ. 41–42)<br /><br />Στον σατυρικό διάλογο ‘Ταξίδι στον Άδη’ (Επιδημία Μάζαρι εν Άδου) του βυζαντινού Μάξιμου Μάζαρι, ο συγγραφέας περιγράφει τις επτά γλωσσικές–πολιτισμικές κοινότητες που κατοικούν από κοινού (οικεί αναμίξ γένη) το 1415 στην Πελοπόννησο: Λακεδαίμονες (Μανιάτες), Ιταλοί, Πελοποννήσιοι (Μοραΐτες), Σθλαβίνοι, (Σλάβοι) Ιλλυριοί (Αρβανίτες), Αιγύπτιοι (Τσιγγάνοι) και Ιουδαίοι (Εβραίοι). (D. Α. Zakythinos, Le Despotat grec de Morée, II Athènes 1953, σελ. 1.)<br /><br />Οι Αλβανοί είναι αυτόχθονες στα δυτικά Βαλκάνια, και είναι οι απευθείας απόγονοι των Ιλλυριών, χωρίς φυσικά να παραβλέπουμε τις κατά καιρούς διάφορες επιμιξίες τους με Θράκες (Δάκες, Μυσούς, Βέσσους, Γέτες), Βρύγες (Φρύγες, Παίονες, Τριβαλλούς), Κέλτες (Σκορδίσκους), Γότθους, Ρωμαίους, κ.α. ο βασικός όμως κορμός/πυρήνας των προγόνων των Αλβανών ήταν οι Ιλλυριοί.Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-1043360597079146562016-12-19T00:36:54.447+02:002016-12-19T00:36:54.447+02:00Ο Κροάτης ιστορικός και πολιτικός Milan von Šuffla...Ο Κροάτης ιστορικός και πολιτικός Milan von Šufflay (1879-1931), όπως και ο Σέρβος εθνολόγος Jovan Erdeljanović - θεωρούσε τους Αλβανούς ως γηγενής στην Αλβανία και απόγονους των Ιλλυριών, ενώ ο γνωστός Τσέχος σλαβολόγος Konstantin Jireček που προαναφέραμε, αν και μεροληπτούσε υπέρ των Σλάβων, θεωρούσε τους Αλβανούς ως απόγονους των Ιλλυριών μεν, αλλά θεωρούσε ότι είχαν έρθει από βορειότερα, από τις ιλλυρικές φυλές που κατοικούσαν στην Δαλματία. Ανάμεσα στα γραπτά του Šufflay τα σχετικά με τους Αλβανούς, είναι τα “Povijest severnih Arbanasa” (Η ιστορία των βόρειων Αλβανών), που εκδόθηκε στο Βελιγράδι το 1924, το “Städte und Burgen Albaniens hauptsächlich während des Mittelalters” (Οι Πόλεις και τα Φρούρια της Αλβανίας, Πρωταρχικά κατά τη διάρκεια των Μεσαιωνικών Χρόνων), που εκδόθηκε στη Βιέννη το 1924, και το “Srbi i Arbanasi: njihova simbioza u srednjem vjeku” (Σέρβοι και Αλβανοί: Η συμβίωση τους κατά τα Μεσαιωνικά Χρόνια), που εκδόθηκε στο Βελιγράδι το 1925, καθώς και μία μεγάλη σειρά άρθρων. Μαζί με τους Ludwig von Thallóczy και Konstantin Jireček, εξέδοσε τη σημαντική δίτομη συλλογή αλβανικών ιστορικών κειμένων με τίτλο ‘Acta et diplomata res Albaniae mediae aetatis illustrantia’ (Πράξεις και Διπλωματικές Υποθέσεις που εξιστορούν τα μεσαιωνικά χρόνια στην Αλβανία), που εκδόθηκε στη Βιέννη το 1913 και το 1918 ο δεύτερος τόμος, καλύπτοντας τα χρόνια από το 344 έως το 1406 μ.Χ.<br /><br />Ας δούμε τώρα ένα μικρό κομμάτι ενός άρθρου που έγραψε ο Šufflay σε μία Βιεννέζικη εφημερίδα τον Νοέμβριο του 1912, όταν οι σερβικές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν κατακτήσει το Κόσοβο και ένα μεγάλο μέρος της σημερινής Αλβανίας:<br /><br />«Οι Σέρβοι πολιτικοί θα ήταν καλύτερο να μην αναφέρουν ιστορικές απαιτήσεις στο κυριότερο αλβανικό λιμάνι, αυτό του Δυρραχίου (Durrës), που προτίθενται να το κατακτήσουν… Σε ιστορικά γραπτά, η ‘Αλβανία’ έγινε τότε ένας συμβατικός όρος, αναφερόμενη στην ορθογώνια ορεινή περιοχή ανάμεσα στο Τίβαρ, Πρίζρεν, Οχρίδα και Βαλόνα (Αυλώνα). Αυτή είναι η περιοχή στην οποία οι αυτόχθονες λαοί (Ιλλυριοί, Θράκες) βρέθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά υπό την εξουσία νέων (κρατικών) σχηματισμών από Έλληνες, Ρωμαίους και Σλάβους, όπως ο κισσός εξαπλώνεται πάνω στα γρανιτένια μνημεία ενός πρώην μεγάλου έθνους, οι Ιλλυριοί. Η λέξη ‘Αλβανία’ έχει χρησιμοποιηθεί ώστε να περιγράψει το μέσο αυτής της ορθογώνιας περιοχής από τα παλιά ιλλυρικά χρόνια…Αυτή η περιοχή ήταν πάντα μία παραμεθόρια περιοχή στην ουσία, ένα όριο ανάμεσα σε γλώσσες, θρησκείες και πολιτικές δυνάμεις. Ήταν ένα προϊόν ανατολής και δύσης, μία συγχώνευση των λιμανιών των Λατίνων και των Ελλήνων, ή ένα αμάγαλμα του Ρωμαϊκού και του Βυζαντινού κόσμου, που ήταν σε ευθεία επαφή με τους βάρβαρους - οι αυτόχθονες Αλβανοί και οι κατακτητές Σλάβοι…» (Das mittelalterliche Albanien, Neue Freie Presse, Vienna, 28 November 1912, p. 26 & reprinted in Illyrisch-Albanische Forschungen, edited by Ludwig von Thallóczy, Volume 1 (München & Leipzig: Düncker & Humblot, 1916), p. 282-287)Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-3102439515231347192016-12-19T00:36:38.521+02:002016-12-19T00:36:38.521+02:00Ας δούμε το συμπέρασμα από το απόσπασμα του Χαλκοκ...Ας δούμε το συμπέρασμα από το απόσπασμα του Χαλκοκονδύλη. Αποδείξαμε ότι λέγοντας ο Χαλκοκονδύλης ‘Ιλλυριούς’ εννοούσε τους Σλάβους και ότι αρνήθηκε ότι οι Αλβανοί είχαν σλαβική καταγωγή. Επειδή υπάρχει μία σύγχιση στις ιστορικές πηγές, γι’ αυτό προφανώς μπερδεύτηκε και ο Χαλκοκονδύλης. Παλαιότερα υπήρχε κοντά στη Ρώμη περιοχή με την ονομασία ‘Alba Longa’ και βουνό με το όνομα ‘mons Albanus’. Οι κάτοικοι της Άλμπα Λόγγα ονομάζονταν Αλβανοί. Χώρα με το όνομα ‘Αλβανία’ υπήρχε και στον Καύκασο. ‘Αλβανία’ ονομαζόταν και η Σκοτία παλαιότερα. Albany υπάρχει στις Η.Π.Α και στην Αυστραλία. Πρόκειται ασφαλώς για συνωνυμίες. Χρειάζεται επομένως μία προσεκτική μελέτη των πηγών, ώστε να μην πέφτουμε σε σφάλματα και να καταλάβουμε το τι πραγματικά εννοεί και θέλει να πει ο κάθε συγγραφέας.<br /><br />Ας δούμε κάτι ακόμα για τον Χαλκοκονδύλη. Τι είπε ο Χαλκοκονδύλης; «Καθόλου δεν συμφωνώ ότι οι Αλβανοί είναι ιλλυρικός λαός όπως λένε κάποιοι», εννοώντας όπως εξήγησα ότι δεν θα έπρεπε να θεωρηθούν οι Αλβανοί ως σλαβικό έθνος, αφού τους Σλάβους στην ουσία τους ονόμαζε Ιλλυριούς και όχι τους Αλβανούς. Τι είπε σε άλλο σημείο όμως; «Θα έπρεπε να θεωρήσουμε τους Αλβανούς ως ανήκοντες στους Μακεδόνες, παρά σε οποιοδήποτε άλλο από τα έθνη της οικουμένης.» (Αποδείξεις Ιστοριών, Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, Βιβλίο Β)<br /><br />Είναι γνωστό ότι στη δυτική Μακεδονία αρχικά κατοικούσαν Ιλλυριοί, Βοτιαίοι και άλλοι λαοί (ενώ στα ανατολικά Θράκες και άλλοι). Θεωρούσε λοιπόν ο Χαλκοκονδύλης τους Αλβανούς ως απογόνους εκείνων των φυλών που κατοικούσαν παλαιότερα τις δυτικές περιοχές της Μακεδονίας, δηλαδή των Ιλλυριών!!!<br /><br />Αξίζει εδώ να πω ότι Έλληνες και Αλβανοί είναι οι παλαιότεροι κάτοικοι της βαλκανικής χερσονήσου. Οι Σέρβοι - και γενικότερα οι Σλάβοι - είναι επήλυδες. Οι Σέρβοι σχετίζονται με ένα σλαβικό/αλανικό φύλο από την περιοχή στα βόρεια του Καύκασου, τους Σέρβους, που ένας κλάδος τους έφτασαν στα Βαλκάνια και ένας κλάδος τους στην κεντρική Ευρώπη, οι Σλάβοι των Σκοπίων είναι απόγονοι των Δρογουβιτών (Δρογουβίτες/Δρουγουβίτες/Ντρεγόβιτσοι) που ήρθαν στην περιοχή από τις περιοχές της Λευκορωσίας, κ.α.Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-57191119946711967532016-12-19T00:35:45.347+02:002016-12-19T00:35:45.347+02:00«Θεωρήθηκε ότι αυτοί οι Αλβανοί του 1042 ήταν Νορμ...«Θεωρήθηκε ότι αυτοί οι Αλβανοί του 1042 ήταν Νορμανδοί από τη Σικελία, αποκαλούμενοι έτσι από ένα αρχαϊκό όνομα (the Albanoi were an independent tribe from Southern Italy). Η αυτή περίπτωση είναι αδιαμφισβήτητη. Προέρχεται από τον ίδιο τον Ατταλιάτη, που έγραψε ότι οι Αλβανοί (Αρβανίτες) σχετίζονταν με την εξέγερση του 1078…» (Alexandru Madgearu, "The wars of the Balkan Peninsula: their medieval origins", Lanham: Scarecrow Press, 2008, p. 25;)<br /><br />Βυζαντινοί ιστορικοί αποκαλούν αυτούς τους νορμανδικούς πληθυσμούς με διάφορα ονόματα. Ο Ατταλειάτης τους αποκαλεί ‘Αλβανούς’. Ο Σκυλίτζης-Κεδρηνός και ο Βρυέννιος τους αποκαλούν ‘Φράγγους’. Ως ‘Νορμάνους’ τους αποκαλεί όπως είδαμε αργότερα η Άννα η Κομνηνή στην Αλεξιάδα. Αργότερα Νορμανδοί στρατιώτες από τη νότια Ιταλία οι οποίοι επιτέθηκαν εναντίον της βυζαντινής Αυτοκρατορίας και τελικά προσεχώρησαν στις αυτοκρατορικές στρατιωτικές δυνάμεις, ονομάστηκαν ‘Μανιακάτοι’ από το όνομα του βυζαντινού πρώην αρχηγού τους Γεωργίου Μανιάκη, ο οποίος είχε στασιάσει κατά της Αυτοκρατορίας και σκοτώθηκε κοντά στην Θεσσαλονίκη. (Διονύσιος Ζακυθηνός, Βυζαντινή Ιστορια 324-1071, σελ. 399)<br /><br />Αξίζει να αναφέρουμε κάτι ακόμα από την ‘Ιστορία’ του Μιχαήλ Ατταλειάτη. Ο Ατταλειάτης λοιπόν αναφέρει ότι ο δούκας του Δυρραχίου Νικηφόρος ο Βασιλάκης στα 1078-1079 στασίασε εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και ετοίμασε στρατό για να βαδίσει εναντίον της. Ο στρατός του αυτός αποτελούνταν από Ρωμαίους, Αρβανίτες, Βούλγαρους κ.α. Εδώ ο Ατταλειάτης αναφέρεται σε Αρβανίτες και όχι σε Αλβανούς. Οι Έλληνες εθνικιστές χρησιμοποιούν αυτή την αναφορά του Ατταλειάτη για να διαχωρίσουν τους Αρβανίτες από τους Αλβανούς και λένε για παράδειγμα ότι «σε άλλο σημείο ο Ατταλειάτης αναφέρεται σε Αλβανούς και σε άλλο σημείο σε Αρβανίτες…άρα άλλο οι Αλβανοί και άλλο οι Αρβανίτες» όμως όπως δείξαμε, ο Ατταλειάτης με την ονομασία ‘Αλβανούς’ αναφέρεται στους Νορμανδούς της νότιας Ιταλίας που ήταν αλβανοί (ξένοι) στον τόπο εκείνον και όχι στους Αλβανούς της σημερινής Αλβανίας.Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-85693599069695129242016-12-19T00:35:23.967+02:002016-12-19T00:35:23.967+02:00Ας δούμε κάτι. Οι Ιάπυγες, οι Μεσάπιοι και άλλα φύ...Ας δούμε κάτι. Οι Ιάπυγες, οι Μεσάπιοι και άλλα φύλα που κατοικούσαν στην περιοχή, έχουν άμεση σχέση με τους Ιλλυριούς αφού από την Ιλλυρία πέρασαν στην Ιταλία περίπου τον 11ο αιώνα π.Χ. Γιατί όμως ο Χαλκοκονδύλης αναφέρει ότι ενδέχεται οι σημερινοί Αλβανοί να προέρχονται από τη νότια Ιταλία; Προφανώς μπερδεύεται εδώ και θα εξηγήσω τι εννοώ. Ο βυζαντινός ιστορικός Μιχαήλ Ατταλειάτης στην «Ιστορία» του αναφέρεται στους Αλβανούς και σε μία σε εξέγερση εναντίον της Κωνσταντινούπολης το 1043 μ.Χ. Εάν εξετάσουμε προσεκτικά το κείμενο, ο Ατταλειάτης αναφέρεται στους Νορμανδούς οι οποίοι προέρχονταν από την «πέραν των Άλπεων Γαλατία» (όπως λέει και ο Κεδρηνός ο οποίος τους ονομάζει «Φράγγους») και έφτασαν μέχρι τη νότια Ιταλία, όπου ίδρυσαν το Βασίλειο των δύο Σικελιών. Επιτέθηκαν στη Βυζαντινή αυτοκρατορία, καταλαμβάνοντας την Κέρκυρα, την Αλβανία, την Ήπειρο κι έφτασαν ως τη Θεσσαλονίκη, χωρίς να καταφέρουν τίποτα περισσότερο. Μάλιστα η Άννα η Κομνηνή στο βιβλίο της ‘Αλεξιάδα’ περιγράφει τις ταραχές που προκάλεσαν οι Νορμανδοί στρατιώτες στην περιοχή του Αρβάνου (Ιλλυρίας) κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα της, Αυτοκράτορα Αλέξιου Α' Κομνηνού (1081-1118).<br /><br />Γιατί όμως ο Ατταλειάτης αναφέρει αυτούς τους Νορμανδούς ως ‘Αλβανούς’; Στη μεσαιωνική λατινική γλώσσα της εποχής του, η λέξη ‘albani’ σήμαινε ‘εισβολείς’, ‘επήλυδες’. Στο λεξικό της μεσαιωνικής λατινικής του J.F.Niermeyer η λέξη ‘albanus’ μεταφράζεται στα γαλλικά ως ‘etranger’ και στα αγγλικά ως ‘alien’. Η λέξη αυτή συνδέεται με τη φράγγικη λέξη ‘aliban’ (από το λατινικό alibi) η οποία πέρασε στα λατινικά του Μεσαίωνα ως ‘alibanus’, ‘albanus’, ‘aubanus’ κ.τλ. Ακόμα και σήμερα για παράδειγμα στα γαλλικά υπάρχει η λέξη ‘aubaine’ (συνόνυμη της μεσαιωνικής λατινικής albanagium) που μεταφράζεται στα ελληνικά ως ‘ευκαιρία’, ‘κοψοχρονιά’, ‘κελεπούρι’, ‘λαχείο’, ‘ευλογία’, ‘μάννα’ κ.α. Με λίγα λόγια το γαλλικό aubaine σημαίνει κάτι που ήρθε, κάτι που δόθηκε, κάτι αρχικά ξένο κ.τλ.<br /><br />Οι Νορμανδοί λοιπόν εμφανίστηκαν στη νότια Ιταλία το 1017 μ.Χ. και την περίοδο 1038-1043 στην οποία αναφέρεται ο Ατταλειάτης, θεωρούνταν albani (στα γαλλικά aubain) δηλαδή επήλυδες και ξένοι σε σχέση με τους ντόπιους Ιταλούς. Για τον λόγο αυτόν, οι πληθυσμοί αυτοί αποκαλούνταν ως ‘Αλβανοί’. Η ονομασία ‘Νορμανδοί’ επικράτησε πολύ αργότερα.Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-26622774746444182122016-12-19T00:34:56.164+02:002016-12-19T00:34:56.164+02:00Όποιος έχει μελετήσει τα γραπτά του Χαλκοκονδύλη, ...Όποιος έχει μελετήσει τα γραπτά του Χαλκοκονδύλη, θα πρέπει να ξέρει ότι ο Χαλκοκονδύλης χρησιμοποιεί παλαιά ονόματα για να χαρακτηρίσει τους διάφορους λαούς. Για παράδειγμα τους Σέρβους τους ονομάζει ‘Τριβαλλούς’, τους Βούλγαρους τους ονομάζει ‘Μυσούς’, τους Τούρκους τους θεωρεί ‘Σκύθες’ κ.α. Ο Χαλκοκονδύλης βλέπει μια ευρύτερη ιλλυρική ομογλωσσία που έχει διασπαρθεί σε όλη την Ευρώπη και εκτείνεται από τον Ταΰγετο μέχρι την ψυχρή Ρωσία. Αντιλαμβανόμαστε εδώ πως λέγοντας ο Χαλκοκονδύλης ‘Ιλλυριούς’, εννοεί τους Σλάβους. Αυτό φαίνεται και από την αναφορά του στον Ταΰγετο, όπου είχαν εγκατασταθεί οι σλαβικές φυλές των Μηλιγγών και των Εζεριτών.<br /><br />Όταν ο Χαλκοκονδύλης αναφέρεται στους Σέρβους (τους οποίους ονομάζει ‘Τριβαλλούς’), τους περιγράφει σαν γένος «Ἱλλυρικόν». Γίνεται κατανοητό ότι εφόσον με τον όρο ‘Ιλλυριούς’ ο Χαλκοκονδύλης εννοεί τους Σλάβους, άρα λοιπόν όταν αρνείται την ιλλυρικότητα των Αλβανών, εννοεί ότι οι Αλβανοί δεν είναι Σλάβοι. Τους θεωρεί είτε αυτόχθονες της βαλκανικής χερσονήσου (και συγκεκριμένα της περιοχής γύρω από το σημερινό Δυρράχιο) είτε αποίκους από την Ιαπυγία της νότιας Ιταλίας.Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-76166328746779966852016-12-19T00:34:42.590+02:002016-12-19T00:34:42.590+02:00Ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης (Αθήνα 1430-Ιταλία 1490),...Ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης (Αθήνα 1430-Ιταλία 1490), βυζαντινός Έλληνας ιστορικός και μέλος της ομώνυμης αρχοντικής οικογένειας της Αθήνας, η οποία ανέδειξε αρκετούς λογίους κατά τον 15ο αιώνα, γράφει: «Ουδόλως φρονώ ότι οί Αλβανοί ύπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ώς τίνες λέγουσιν …», δηλαδή «καθόλου δεν συμφωνώ ότι οι Αλβανοί είναι ιλλυρικός λαός όπως λένε κάποιοι…» (Αποδείξεις Ιστοριών, βιβλίο Α, Λαόνικος Χαλκοκονδύλης)<br /><br />Οι Έλληνες και οι Σέρβοι εθνικιστές, χρησιμοποιούν το παραπάνω απόσπασμα από την ιστορία του Χαλκοκονδύλη, ώστε να το παρουσιάσουν ως απόδειξη για την μη ιλλυρική καταγωγή των Αλβανών. Εδώ ο Χαλκοκονδύλης λοιπόν κατά πολλούς αρνείται στους Αλβανούς την ιλλυρική τους καταγωγή. Ωστόσο, κατά τον Χαλκοκονδύλη οι Αλβανοί είτε είναι άποικοι από την Ιαπυγία της Ιταλίας, είτε ιθαγενές στοιχείο από την περιοχή της Επιδάμνου (σημερινό Δυρράχιο): «…είτε μεν από την Ιαπυγία, όπως κάποιοι λένε, πέρασαν στην Επίδαμνο…είτε είναι από την περιοχή της Επιδάμνου, όπου ως όμοροι των Ιλλυριών, κατείχαν τη γύρω περιοχή» όπως χαρακτηριστικά λέει.Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-48353758303476263302016-12-19T00:34:05.431+02:002016-12-19T00:34:05.431+02:00Ο Μιχαήλ Κριτοβούλος (1410-1470), γνωστός και ως Κ...Ο Μιχαήλ Κριτοβούλος (1410-1470), γνωστός και ως Κριτόβουλος ο Ιμβριώτης, ήταν ιστορικός, λόγιος και αξιωματούχος κατά την ύστερη βυζαντινή περίοδο. Στο τρίτο του βιβλίο «Ιστορία του Μωάμεθ του Πορθητή», όταν αναφέρεται στις οθωμανικές εκστρατείες στην Πελοπόννησο και την Ιλλυρία/Αλβανία, χαρακτηρίζει την αλβανική αντίσταση εναντίον των Οθωμανών ως ιλλυρική αντίσταση και αναφέρεται στους Αλβανούς ως Ιλλυριούς… Περιγράφοντας την καταστροφή που επέφεραν στην περιοχή τα οθωμανικά στρατεύματα λέει: «…και οι Ιλλυριοί πήραν τα παιδιά τους, τις συζύγους τους, τα ζώα τους και οτιδήποτε άλλο μπορούσε να μεταφερθεί, στα ψηλά και μη προσβάσιμα ορεινά καταφύγια» και σε άλλο σημείο λέει: «…τότε, με μία ισχυρή φωνή, το ελαφρά οπλισμένο πεζικό, το βαριά οπλισμένο πεζικό και οι τουφεκιοφόροι επέδραμαν εναντίον των Ιλλυριών και κάνοντας τους να προσπαθούν να ξεφύγουν, τους κυνήγησαν με όλη τους τη δύναμη και τους ξεπέρασαν και τους σκότωσαν. Και κάποιους τους έπιασαν ζωντανούς. Αλλά κάποιοι από αυτούς, πιεζόμενοι από το βαριά οπλισμένο πεζικό, έριξαν τους εαυτούς τους από τα βάραθρα και τους γκρεμούς και σκοτώθηκαν…Ένας μεγάλος αριθμός Ιλλυριών έχασαν τη ζωή τους, άλλοι στη μάχη και άλλοι εκτελέστηκαν…»Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-16999121124773491262016-12-19T00:33:48.131+02:002016-12-19T00:33:48.131+02:00Τί έχουν γράψει οι Βυζαντινοί συγγραφείς;
Ας δούμ...Τί έχουν γράψει οι Βυζαντινοί συγγραφείς;<br /><br />Ας δούμε εδώ ένα σημαντικό ιστορικό κείμενο, το Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae (αναφέρεται και ως CSHB ή Bonn Corpus). Είναι μία σειρά κειμένων προερχόμενων από πρωταρχικές πηγές (από Βυζαντινούς και όχι μόνο συγγραφείς), και αφορά την ιστορία του Βυζαντίου από το 330 μέχρι το 1453 μ.Χ. Το Corpus αυτό αποτελείται από 50 τόμους. Εκδόθηκε στη Βόννη το 1828 με 1897 μ.Χ. Κάθε τόμος περιέχει από ένα ιστορικό κείμενο γραμμένο στα ελληνικά, ακολουθούμενο από μία λατινική μετάφραση. Μεταφράστηκε στα λατινικά από τον Καρδινάλιο Angelo Mai (7 Μαρτίου 1782 - 8 Σεπτεμβρίου 1854).<br /><br />Το έργο αυτό το επιμελήθηκε ο ιστορικός Barthold Georg Niebuhr (27 Αυγούστου 1776 - 2 Ιανουαρίου 1831). Το έργο ήταν μία επέκταση/αναθεώρηση του Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae (από μερικούς ονομαζόταν ως Byzantine du Louvre), που εκδόθηκε στο Παρίσι ανάμεσα στο 1648 και 1711 υπό την επιμέλεια του Ιησουίτη λόγιου Philippe Labbe. Αρχικά η επιμέλεια του έργου έγινε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης αλλά μετά τον θάνατο του Niebuhr το 1831, η επιμέλεια πέρασε στον συνεργάτη του Immanuel Bekker στην Πρωσσική Ακαδημία Επιστημών στο Βερολίνο.<br /><br />Ορισμένα κείμενα του συνολικού έργου αναθεωρήθηκαν ύστερα από απόφαση του 13ου Διεθνούς Συμποσίου Βυζαντινών Σπουδών (International Congress of Byzantine Studies) στην Οξφόρδη το 1966 από τον Διεθνή Σύνδεσμο Βυζαντινών Σπουδών (International Association of Byzantine Studies).<br /><br />Στον 21ο τόμο (εκδόθηκε στη Βόννη το 1840 υπό την επιμέλεια του Immanuel Bekker) βρίσκονται κείμενα του Εφραίμ του χρονογράφου (τέλη 13ου - πρώτο μισό 14ου αιώνα). Αναφερόμενος ο Εφραίμ στην Ιλλυρία στον στίχο 7674 χαρακτηρίζει τους κατοίκους της Ιλλυρίας ως Αλβανούς: «Ιλλυρίδα γην, Αλβανούς οριτρόφους».<br /><br />Οι στίχοι 7671-7674 στα ελληνικά είναι:<br /><br />……χρατεΐ Θεσσαλίας τε συν Αχαΐα<br />Μακεδονίας χαι μέρους τίνος θράχης<br />αίρει Λαλματίαν τι συν Έπιδάμνω<br />Ιλλυρίδα γην, Αλβανούς οριτρόφονς<br /><br />και στα λατινικά:<br /><br />……THESSALIAM OCCUPAVIT CUM ACHAIA,<br />ET MACEDONIAM CUM THRACIAE PARTICULA ;<br />DALMATIAM ACQUISIVIT CUM EPIDAURO,<br />ILLYRI TRACTOS MONTICOLAS ALBANOS<br /><br />Σε νεότερη ελληνική μετάφραση το κείμενο είναι:<br /><br />……κατέκτησε τη Θεσσαλία και την Αχαΐα<br />τη Μακεδονία και μέρος της Θράκης,<br />προσάρτησε τη Δαλματία με την Επίδαμνο<br />ιλλυρική γη των ορεινών Αλβανών<br /><br />Στον στίχο 9149 χαρακτηρίζει την Αχρίδα ως τόπο των Αλβανών: «δε’ Αχρίδος πέφθακεν Αλβάνου τόπον».Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-47006950320933912062016-12-19T00:30:10.133+02:002016-12-19T00:30:10.133+02:00Ορισμένοι συσχετίζουν το όνομα «Άλβα» ή «Άρβα» με ...Ορισμένοι συσχετίζουν το όνομα «Άλβα» ή «Άρβα» με την πόλη «Άρβα» (σημερινό ‘Ραμπ’ της Κροατίας) που κατοικήθηκε από τους ημι-Ιλλιριούς Λιβούρνιους (πρωτοαναφέρονται από το 360 μ.Χ.). Ενδέχεται όμως το «αλβ» («Αλβανία») να έχει κοινή ινδο-ευρωπαϊκή ρίζα με το «αλπ» (Άλπεις κ.τ.λ)’ δηλαδή Αλβανία=ορεινή χώρα, χώρα των βράχων, λευκή χώρα (στα λατινικά albus=λευκός) κ.τ.λ. Άλλοι πάλι λένε ότι το όνομα «Αλβανία» προέρχεται από την ονομασία του χωριού Άρβανο/Arbanë, δηλαδή Άρβανο/Αρβανία/Αλβανία/Αρβανιτιά κ.α.<br /><br />Η Αλβανία λέγεται και «Αρμπερία» (Arbëria). Είναι μηδενικής σημασίας η διαφορά ανάμεσα στο «λ» και στο «ρ» (π.χ. Αλβανοί/Αρβανίτες, Άρβανο/Arbanë κ.α.). Ακόμα, και άλλες περιοχές της Αλβανίας (και όχι μόνο) αποκαλούνται συνήθως με ονόματα προερχόμενα από τις Αλβανικές φυλές/φάρες που τις κατοικούν, π.χ. Λιάπηδες~Λαμπερία (Labë~Labëria), Τσάμηδες~Τσαμερία (Çamë~Çamëria), Τόσκοι~Τοσκαρία (Toskë-Toskëria) κ.α. Στο λεξικό Στέφανου Βυζαντίου διαβάζουμε: «Άρβων ή Αρβών ην Ιλλυρίας πόλις, ης κάτοικος Αρβωνίτης. Το εθνικόν Αρβώνιος και Αρβωνίτης». Ότι υπήρχε τέτοιο τοπωνύμιο στην αρχαιότητα αποδεικνύεται από τον Πολύβιο, ο οποίος γράφει: «Οι δ’ άλλοι πάντες έφυγον εις τον Άρβωνα σκεδασθέντες».<br /><br />Από όλα αυτά γίνεται πρόδηλο ότι όλα αυτά τα ονόματα και τοπωνύμια (Αλβανοί, Άλβανα, Αρβανίτες, Άρβανον, Αρβωνίτες, Άρβων) έχουν κοινή ρίζα. Το ότι αυτοί οι Αρβανίτες/Αλβανίτες σχετίζονταν με τους Ιλλυριούς φαίνεται και από τους βυζαντινούς συγγραφείς. Ο Φραντζής γράφει: «Τω αυτώ δε φθινοπώρω του s&ηβ έτους (6962 ήτοι 1454 μ.Χ.) δηλονότι επανεστάτησαν οι της Πελοποννήσου Αλβανίται κατά των Δεσποτών και των Αυθεντών αυτών». Ο Κριτόβουλος γράφει: «Οι γαρ της Πελοποννήσου Δεσπόται, της Βυζαντίδος αλούσης, ευθύς νεωτερισάντων των εν Πελοποννήσω Ιλλυριών και επαναστάντων αυτοίς…» (Κριτοβούλου, Ιστορία των πράξεων του Μωάμεθ, Β’-Γ’, 1).Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-55546634435190348372016-12-19T00:29:40.005+02:002016-12-19T00:29:40.005+02:00Ξέρουμε ότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, δεν έ...Ξέρουμε ότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, δεν έχει σημειωθεί κάποια μεγάλη μετανάστευση προς τον χώρο της σημερινής Αλβανίας. Αυτό είναι ένα πρόσθετο επιχείρημα που μας κάνει να πιστεύουμε ότι οι Αλβανοί είναι απόγονοι των Ιλλυριών. Καταγράφοντας την άποψη του Thunmann, ο Κροάτης ιστορικός-αρχαιολόγος Aleksandar Stipčević (γεννημένος στις 10 Οκτωβρίου 1930), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Zagreb από το 1987 μέχρι τη σύνταξη του το 1997, στο βιβλίο του ‘Iliri: povijest, život, kultura’ (Οι Ιλλύριοι: ιστορία, ζωή, πολιτισμός) που εκδόθηκε το 1974 στα κροατικά και μεταφράστηκε στα αγγλικά από την Stojana Čulić Burton, είπε: «Από την άλλη πλευρά, με το γεγονός ότι κάποιος δεν μπορεί να αποδείξει ότι από την προϊστορία μέχρι σήμερα συνέβη κάποια μετανάστευση προς την περιοχή της σημερινής Αλβανίας (και σίγουρα κάποια τέτοια μετανάστευση θα είχε κάπου καταγραφεί), ο Thunmann έφτασε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που κατοικούν σ’ αυτά τα μέρη σήμερα, πρέπει εθνικά να είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κατοικούσαν εδώ κατά τους προϊστορικούς χρόνους.» (Aleksandar Stipčević, The Illyrians: history and culture, Park Ridge, New Jersey: Noyes Press (1977), p.73)<br /><br />Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (πέθανε το 160-168 μ.Χ.) αναφέρει μια φυλή στην Ιλλυρία με το όνομα Άλβανες, που ζούσε στο χώρο μεταξύ Δυρραχίου και Δίβρης. Είναι φανερό ότι πρόκειται για ένωση πατριών που συγκροτήθηκε για αυτοάμυνα (και ενδεχομένως όχι συγκεκριμένη φυλή). Αυτή η ένωση ενισχύεται πολύ την εποχή των μεγάλων βαρβαρικών επιδρομών του 4ου-7ου μ.Χ. αιώνα (άλλες Ιλλυρικές φυλές ήταν οι Εγχελοί, οι Ταυλάντιοι/Ταουλάντιοι, οι Βυλιόνοι (ή Μπουλιόνοι ή Μπουλιόνες), οι Δασσαρέτες, οι Αρδιαίοι, οι Παρθίνοι, οι Λαβεάτες, οι Γραβαίοι, οι Σκιρτάροι, οι Ατιντάνες, οι δίγλωσσοι Κάονοι ή Χάονες κ.α.).<br /><br />Ο Νίκος Καράμπελας στο βιβλίο του «Ο Άγγλος θεολόγος Thomas S. Hughes στην Πρέβεζα και στη Νικόπολη» λέει: «Οι βυζαντινοί συγγραφείς φαίνεται να έχουν πάρει το όνομα ‘Αλβανοί’ από τον Πτολεμαίο. Οι βυζαντινοί ιστορικοί αναφέρονται σε αυτούς με τα επίθετα ‘Αλβάνοι’, ‘Αρβάνοι’, ‘Αλβανίτες’, ‘Αρβανίτες’ κ.τ.λ.».Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-5901034968115481602016-12-19T00:29:17.390+02:002016-12-19T00:29:17.390+02:00· 1990: Desnickaja, A. V. Osnovy balkanskogo jazyk...· 1990: Desnickaja, A. V. Osnovy balkanskogo jazykoznanija, Cast 1. Leningrad: Nauka Press.<br />· 1991: Banfi, Emanuele. Storia linguistica del sud-est europeo. Milano.<br />· 1996: Demiraj, Shaban. Fonologjia historike e gjuhës shqipe. Akademia e Shkencave e Shqiperise. Instituti i Gjuhesise dhe i Letersise. Tirane: TOENA.<br />· 1997: Pellegrini, Giovan Battista. Avviamento alla linguistica albanese.<br />· 1998: Demiraj, Shaban. Gjuha shqipe dhe historia e saj. Tirane: Shtëpia botuese e librit universitar.<br />· 1999: Demiraj, Shaban. Prejardhja e shqiptarëve në dritën e dëshmive të gjuhës shqipe. Tirane: Shkenca.<br />· 2002: Demiraj, Shaban. Gramatikë historike e gjuhës shqipe. Akademia e Shkencave e Shqiperise. Instituti i Gjuhesise dhe i Letersise.<br />· 2004: Demiraj, Shaban. Gjuhësi Ballkanike. Akademia e Shkencave e Shqiperise. Instituti i Gjuhesise dhe i Letersise.Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3916094044474660262.post-89344822053298118702016-12-19T00:29:00.493+02:002016-12-19T00:29:00.493+02:00· 1981: Hamp, Eric P. "On Leibniz's Third...· 1981: Hamp, Eric P. "On Leibniz's Third Albanian Letter". Zeitschrift fur Balkanologie, 16.<br />· 1982: Çabej, Eqrem. Studime etimologjike në fushë të shqipes. Tiranë.<br />· 1982: Gjinari, Jorgji. "Dëshmi të historisë së gjuhës shqipe për kohën dhe vendin e formimit të popullit shqiptar". Studime filologjike, 3.<br />· 1982: Ölberg, Hermann. "Kontributi i gjuhësisë për çështjen e atdheut ballkanik të shqiptarëve". Studime filologjike, 3.<br />· 1982: Pellegrini, Giovan Battista. "Disa vëzhgime mbi elementin latin të shqipes", Studime filologjike, 3.<br />· 1984: Huld, Martin E. Basic Albanian Etymologies. Columbus, OH: Slavica Publishers.<br />· 1985: Banfi, Emanuele. Linguistica Balcanica. Bologna.<br />· 1986: De Simone, Carlo. "Gli illiri del Sud. Tentativo di una definizione". Iliria(Tiranë), 1.<br />· 1987: Buchholz, Oda; Fiedler, Wilfried. Albanische Grammatik, Leipzig: VEB Verlag Enzyklopädie.Ali Al-Yunanihttps://www.blogger.com/profile/17594626544830246967noreply@blogger.com