Αυτό υπόσχονται οι σεναριογράφοι του Χόλιγουντ παραπλανώντας μας: οι ταινίες καταστροφής τρέχουν στην οθόνη, όπως τα τρενάκια του τρόμου στις ράγες των λούνα παρκ, ανεβάζοντας κατακόρυφα την αδρεναλίνη σε μια προγραμματισμένη διαδρομή μέχρι το τελικό «ουφ» της ανακούφισης. Εν ολίγοις, και στην τελευταία ταινία του Ρόλαντ Εμεριχ η ολοσχερής καταστροφή του μάταιου τούτου κόσμου θα αποτραπεί. Τη γλιτώσαμε στο παραπέντε, με τρόπο που θυμίζει τους απίθανους Γκοστμπάστερς της δεκαετίας του ’80. Ας περιμένει ο Αρμαγεδδών έως το επόμενο blockbuster.
Δείτε επίσης
• Η πρόταση της εβδομάδας: Χ-Men: Apocalypse -Δείτε τα τρέιλερς (BINTEO)
• Πλάνο απ' τα γυρίσματα του Χόμπιτ μας έκανε να μην ξέρουμε τι ήπιαμε
• Η ταινία της Χρονιάς: «Captain America: Civil War» (ΦΩΤΟ, ΒΙΝΤΕΟ)
Ολα είναι σινεμά και όλα στην υπερβολή τους – «size does matter» ήταν άλλωστε και το σύνθημα του Εμεριχ το 1998, όταν ο Γκοτζίλα του ποδοπατούσε το Μανχάταν. Η Γη, που έχει γίνει μια οικογένεια, χάρη και στα διδάγματα της προηγούμενης «Ημέρας Ανεξαρτησίας», δέχεται και πάλι την επίθεση μιας γιγάντιας «κυψέλης» από το Διάστημα. Μαχητικά αεροσκάφη επιτίθενται σαν σφήκες στη Νέα Υόρκη, ενώ σιχαμερά άλιεν εφορμούν σαν ακρίδες στους ανθρώπους. Το ενδιαφέρον πάντως δεν βρίσκεται στην πλοκή της ταινίας (επιπέδου σαπουνόπερας) ούτε στο ψηφιακό της ντεκόρ, αλλά σε ένα ειδύλλιο τύπου... «Top Gun»: νεαρός Αμερικανός αεροπόρος ερωτεύεται νεαρά Κινέζα συνάδελφό του. Μην πάει το μυαλό σας σε γεωστρατηγικά σενάρια και προπαγάνδα του Πενταγώνου. Το Χόλιγουντ μπαίνει με ιπποτική συμπεριφορά στην κινηματογραφική αγορά της Κίνας, η οποία πλέον δέχεται μεγαλύτερο αριθμό αμερικανικών blockbuster. Το κινηματογραφικό είδος «περιπέτεια καταστροφής» μετράει πολλές δεκαετίες ζωής. Εμφανίστηκε δειλά προς τα μέσα της δεκαετίας του ’30, στις αρχές της δεκαετίας του ’70 όμως έγινε για πρώτη φορά μόδα. Ο γιγαντισμός της παραγωγής ταινιών και οι δυνατότητες που παρείχε ο τομέας των οπτικών εφέ, για την αληθοφανή αναπαράσταση καταστροφικών φυσικών φαινομένων, άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου. Η μόδα ξανάρθε προς τα μέσα της δεκαετίας του ’90, λόγω ραγδαίας εξάπλωσης της ψηφιακής τεχνολογίας. Σήμερα, το γονίδιο της«καταστροφής» κυριάρχησε στο DNA της υπερπαραγωγής, μεταλλάσσοντας και την επιστημονική φαντασία.
Ο δεκάλογος της καταστροφής
• «Kινγκ Κονγκ» (1933). Ο τεράστιος γορίλας, που κρατάει στην παλάμη του τη Φέι Ρέι, στην κορυφή του Εμπάιαρ Στέιτ Μπίλντινγκ είναι το σήμα κατατεθέν της πρώτης ταινίας καταστροφής από συστάσεως Χόλιγουντ. Ουσιαστικά, πρόκειται για παραλλαγή του μύθου της Ωραίας και του Τέρατος από τρεις πρωτοπόρους του θεάματος: τον ειδικό των εφέ Γουίλις Ο’ Μπράιαν και τους σκηνοθέτες Μέριαν Κ. Κούπερ και Ερνεστ Μπ. Σέντσακ.
• «Ο πόλεμος των κόσμων» (1953, 2005). Δύο μεταφορές του κλασικού βιβλίου του Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς. Η πρώτη, από τον Μπάιρον Χάσκιν, είναι ενδεικτική του ύφους των b movies της δεκαετίας του ’50. H δεύτερη, από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, είναι εντυπωσιακή.
• «Γκοτζίλα» (1954, 1998). Ο διασημότερος σταρ των γιαπωνέζικων b movies εμφανίστηκε με αξιώσεις στην ταινία του Ισίρο Χόντα το 1954. Στο Χόλιγουντ τον έφερε ο Εμεριχ το 1998.
• «Ο πλανήτης των πιθήκων» (1968). Ενας καλτ μύθος της επιστημονικής φαντασίας από τον Φράνκλιν Σάφνερ. Ενας αστροναύτης, που ταξιδεύει στο μέλλον, ανακαλύπτει τα συντρίμμια του παρελθόντος.
• «Σεισμός» (1974). Το Λος Αντζελες ως σκηνικό Αποκάλυψης, ένα χρόνο μετά τον«Εξορκιστή» και λίγο πριν από τα «Σαγόνια του καρχαρία». Γυρίστηκε από τον Μαρκ Ρόμπσον.
• «Twister» (1996). Ενας ανεμοστρόβιλος απειλεί να σαρώσει την Αμερική. Του Γιαν ντε Μποντ.
• «Η κορυφή του Δάντη» (1997). Ενα ηφαίστειο ξυπνά, φέρνοντας τον εφιάλτη. Του Ρότζερ Ντόναλντσον.
• «Μετά την επόμενη μέρα» (2004). Οι παγετώνες λιώνουν και η επιφάνεια της θάλασσας φτάνει στο μπούστο του Αγάλματος της Ελευθερίας. Λίγο μετά το νερό παγώνει. Του Ρόλαντ Εμεριχ.
• «2012» (2009). Η απόλυτη ταινία καταστροφής του σύγχρονου Χόλιγουντ. Μια προφητεία των Μάγια βγαίνει αληθινή: το χρονόμετρο μηδενίζεται στις 21-12-2012 και οι μητροπόλεις βουλιάζουν όπως η μυθική Ατλαντίδα. Ο Ειρηνικός παρασύρει ό,τι υπάρχει στην κορυφή των Ιμαλαΐων. Του Ρόλαντ Εμεριχ και αυτή.
• «Ημέρα Ανεξαρτησίας» (1996, 2016). Αφήσαμε για το τέλος τις δύο περιπέτειες επιστημονικής φαντασίας του «γκουρού» της καταστροφής, Ρόλαντ Εμεριχ. Την ημέρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες γιορτάζουν την επέτειο της ανεξαρτησίας τους, εξωγήινοι επιτίθενται στη Νέα Υόρκη.
«Ημέρα Ανεξαρτησίας» (2016)
Πάντα ξέραμε ότι θα επιστρέψουν. Αφού το «Ημέρα Ανεξαρτησίας» επαναπροσδιόρισε την κινηματογραφική περιπέτεια, το επόμενο επικό κεφάλαιο εξερευνά μια διαφαινόμενη απειλή παγκόσμιας καταστροφής χωρίς προηγούμενο.
Χρησιμοποιώντας εξωγήινη τεχνολογία, τα έθνη της Γης έχουν συνεργαστεί σε ένα τεράστιο αμυντικό πρόγραμμα για να προστατεύσουν τον πλανήτη. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να μας προετοιμάσει για την προχωρημένη και χωρίς προηγούμενο δύναμη των εξωγήινων, και μόνο η ευφυΐα μερικών γενναίων ανδρών και γυναικών μπορούν να σώσουν τον κόσμο μας από τον απόλυτο αφανισμό.
Σκηνοθεσία: Ρόλαντ Έμεριχ
Ηθοποιοί: Λίαμ Χέμσγουορθ, Τζεφ Γκόλντμπλαμ, Μπιλ Πούλμαν, Τζαντ Χιρς, Βίβικα Α. Φοξ, Μπρεντ Σπάινερ, Σαρλότ Γκενσμπούργκ, Τζέσι Άσερ, Μάικα Μονρό, Σίλα Ουόρντ
Αόρατα Γεγονότα
Οι αναρτήσεις μας μπορούν να δημοσιεύονται από οποιονδήποτε αρκεί να αναφέρεται εμφανώς ο ενεργός σύνδεσμος μας.