Για το μεσαιωνικό άνδρα και τη γυναίκας, τα μάτια και τα βλέμματά τους ήταν ένα σημαντικό μέρος της σεξουαλικότητας. Στο βιβλίο της η Ρομπέρτα Γκίλχριστ (Roberta Gilchrist) "Μεσαιωνική ζωή" εξηγεί ότι, σύμφωνα με μεσαιωνικές θεωρίες για το βλέμμα, "το μάτι δεν ήταν ένας παθητικός δέκτης, αλλά αντ 'αυτού ήταν ενεργός αποστέλλοντας ακτίνες από τα μάτια προς το αντικείμενο της όρασης. Η ίδια η πράξη του κοιτάγματος θα μπορούσε να τονώσει την επιθυμία του παρατηρητή και του παρατηρηθέντα." Οι γυναίκες συνήθως συμβουλεύονται να αποφεύγουν να κοιτάζουν τους άνδρες, έτσι ώστε να μην τους δελεάζουν.
Τα μεσαιωνικά σπίτια και οι κοινότητες συχνά δεν διέθεταν προστασία της ιδιωτικής ζωής και θα μπορούσε να είναι δύσκολο για ένα ζευγάρι να βρει ένα μέρος που θα μπορούσε να νιώσει πιο προσωπικά. Η Ρουθ Μάζο Κάρας (Ruth Mazo Karras) σημειώνει ότι "η εκκλησία, ασφαλής, στεγνή και εγκαταλλελημένη για μεγάλο μέρος της ημέρας, μπορεί να ήταν το ισοδύναμη με το σύγχρονο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου."
Στη Μεσαιωνική Εκκλησία δεν αρέσει το σεξ (μέσα στην εκκλησία ή αλλού)
Καθ 'όλο το Μεσαίωνα μπορείτε να βρείτε διάφορους θρησκευτικούς νόμους και τις διακηρύξεις που προσπαθούν να περιορίσουν το πότε, πώς και με ποιον θα μπορούσατε να κάνετε σεξ. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι απαγορευόταν να κάνουν σεξ για Κυριακές, επειδή αυτή ήταν η ημέρα του Κυρίου, καθώς επίσης και την Πέμπτη, την Παρασκευή, οι οποίες υποτίθεται ότι είναι μέρες προετοιμασία για τη Θεία Κοινωνία. Υπήρχαν επίσης τρεις μεγάλες περίοδοι αποχής- κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, η οποία θα μπορούσε να διαρκέσει από 47 έως 62 ημέρες, πριν από τα Χριστούγεννα, η οποία θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον 35 ημέρες και γύρω από την γιορτή της Πεντηκοστής, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από 40 έως 60 ημέρες. Επίσης, πολλές Εορτές για συγκεκριμένους Αγίους θα μπορούσαν να θεωρηθούν μέρες χωρίς σεξ.
Ορίστε είναι ένα χρήσιμο γράφημα:
Κατά τη διάρκεια των αρχών του Μεσαίωνα, οι Σωφρονισμοί (Penitentials), δηλαδή βιβλία που ορίζουν εκκλησιαστικούς κανόνες και τη μετάνοια που γίνεται όταν τους σπάσουμε, ήταν δημοφιλή έργα. Ανάμεσα στις πολλές διαφορετικές αμαρτίες που σημειώνουν ήταν εκείνες που ασχολούνται με τις σεξουαλικές πρακτικές. Οι Ιρλανδικοί Σωφρονισμοί του έβδομου αιώνα του Κούμιαν (Cummean), για παράδειγμα, απαγορεύουν το στοματικό, το πρωκτικό και το παράτυπο όπως ο αυνανισμός και η κτηνοβασία. Οι Αγγλοσαξονικοί Κανόνες του Θεοδώρου της Ταρσού (Έλληνα Αρχιεπισκόπου του Κατένμπουρι), εν τω μεταξύ, περιλαμβάνουν αυτές τις τιμωρίες:
Όποιος εκσπερματώνει με θηλυπρεπή αρσενικά ή με ένα άλλο άτομο ή ένα ζώο πρέπει να νηστέψει για 10 χρόνια. Αλλού λέει ότι όποιος εκσπερματώνει με ένα ζώο πρέπει να νηστέψει 15 χρόνια και αν σοδομίσει πρέπει να νηστέψει για 7 χρόνια....
Αν μολύνει τον εαυτό του (αυνανiσμός), πρέπει να απέχει από το κρέας για τέσσερις ημέρες. Αυτός που επιθυμεί να πορνεύει (με) τον εαυτό του (δηλαδή, να αυνανιστεί) και δεν είναι σε θέση να το πράξει, θα πρέπει να νηστέψει για 40 ημέρες ή 20 ημέρες. Αν είναι αγόρι και το κάνει συχνά, είτε να νηστέψει 20 ημέρες ή κάποιος να το μαστιγώσει...
Όποιος εκσπερματώνει σπέρμα στο στόμα, που είναι χειρότερο κακό από κάποιον που κρίθηκε ότι δεν μετανόησε γι 'αυτό μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ενώ επετρέπει να έχετε σεξουαλικές σχέσεις με το σύζυγό σας, ένα μόνο είδος στάσης- επετρέπεται, με το σκεπτικό ότι αυτό παρέχει την ελάχιστη ευχαρίστηση για το ζευγάρι-το ιεραποστολικό. Οι Σωφρονισμοί, (Κανόνες, Penitentials) σταδιακά έπεσαν σε δυσμένεια κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και σπάνια παράγονται μετά τον δωδέκατο αιώνα.
Μετάφραση-Απόδοση στα Ελληνικά ΑΟΡΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Πηγές:
http://www.courses.fas.harvard.edu/~chaucer/special/litsubs/fabliaux/berenger.html
http://www.cirp.org/library/cultural/yedaiah1/
http://www.medievalists.net/tag/prostitution/
http://www.medievalists.net/2013/02/14/sex-in-the-middle-ages/