Μια παράμετρος του Ποντιακού ζητήματος που μένει παντελώς άγνωστη στην χώρα μας είναι η ύπαρξη ένοπλου αντάρτικου στην περιοχή αυτή κατά την διάρκεια της δεκαετίας του '90 και μέχρι τα τέλη του 2002.
Στο αντάρτικο εναντίον του Κεμαλικού καθεστώτος συμμετείχαν και Έλληνες του Πόντου με σημαντικές επιτυχίες εναντίον του κυβερνητικού στρατού. Παραμένει άγνωστο αν και σήμερα υπάρχει αντάρτικη δράση στην περιοχή. Το κείμενο που ακολουθεί αναφέρεται στην δεκαετία του '90 μέχρι το 2002.
Πολλές από τις οργανώσεις που αναφέρονται στο κείμενο δεν υπάρχουν πλέον στην σημερινή Τουρκία. Η συνεργασία του Τουρκικού κράτους με τον αμερικανικό παράγοντα κατάφερε να εξοντώσει τις πιο δραστήριες επαναστατικές αντικεμαλικές οργανώσεις.
του Αλεξόπουλου Στέλιου
Η πληθυσμιακή σύνθεση στην Τουρκία
Στην σημερινή Τουρκία σύμφωνα με έρευνες ζουν υπό καθεστώς καταπίεσης διάφοροι λαοί και φύλα, μουσουλμανικά και μη. Για παράδειγμα ζουν γιουρούκοι, τουρκμένοι, κούρδοι, αλεβίτες, γιεζίτες, άραβες κλπ.
Υπάρχουν όπως προαναφέρθηκε και μη μουσουλμανικοί πληθυσμοί όπως εβραίοι, χαλδαίοι, ιακωβίτες (αραμαίοι), Έλληνες και πολλοί άλλοι. Στο Τουρκικό κράτος ζουν επίσημα πολύ λίγοι Έλληνες σε διάφορες περιοχές όπως η Κωνσταντινούπολη και τα Πριγκιποννήσια. Στην βορειοανατολική Τουρκία ζουν Ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, εκ των οποίων οι περισσότεροι κρυπτοχριστιανοί, οι οποίοι δεν έχουν καμιά στήριξη από τις Ελληνικές κυβερνήσεις.
Σύμφωνα με τις Τουρκικές αρχές και στην περιοχή του Πόντου από το '80 και μετά δραστηριοποιείται πολύ έντονα το κουρδικό εργατικό κόμμα ΡΚΚ. Το ΡΚΚ λοιπόν άρχισε να ενισχύει με όπλα, πληροφορίες και εκπαίδευση διάφορες μειονότητες και οργανώσεις, όπως τους κιρκάσιους, τους αλεβίτες και τους ελληνόφωνους.
Οι πρώτες αντιδράσεις είχαν αρχικά εκδηλωθεί το 1977 όταν στην πλατειά Ταξιμ της Κωνσταντινούπολης δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές φώναξαν ενάντια στην Τούρκικη στρατιωτική δικτατορία συνθήματα υπέρ της ελευθερίας των κούρδων, των Ελλήνων, των κιρκάσιων, των λαζών και άλλων. Όπως ήταν φυσικό η διαδήλωση πνίγηκε στο αίμα όταν ειδικές ομάδες της αστυνομίας και της στρατοχωροφυλακής ενισχυμένες από ακροδεξιούς Γκρίζους Λύκους που άνοιξαν πυρ εναντίον των διαδηλωτών.
Απολογισμός 30 νεκροί, δεκάδες τραυματίες και σκληρότερα μέτρα καταστολής. Οι ανταρτικές ομάδες όμως ξεκίνησαν αντίποινα με ιδιαίτερη σκληρότητα. Ειδικά οι αλεβίτες (με 12.000.000 πληθυσμό) είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι γι αυτό και αντιμετωπίζονται αναλόγως (π.χ σφαγές του '93).
Οι Έλληνες του Πόντου αν και σε σημαντικό ποσοστό παραμένουν χριστιανοί πολλοί από αυτούς έχουν εξισλαμιστεί αλλά συνεχίζουν να μιλούν την παλιά τους διάλεκτο, στοιχείο που τονίζει την Ελληνικότητα τους. Είναι δύσκολο να υπολογίσουμε πόσοι από τους Ελληνόφωνους είναι κρυπτοχριστιανοί και πόσοι μουσουλμάνοι. Ένα χαρακτηριστικό γεγονός είναι ότι χριστιανοί και μουσουλμάνοι ελληνόφωνοι πόντιοι διοργανώνουν μαζί την ποντιακή γιορτή Γιάϊλα.
Αντάρτικες Ομάδες
Οι ανταρτικές ομάδες στην Τουρκική επικράτεια είναι πολλές και πρόκειται για μια πανσπερμία Ιδεολογικών, Φυλετικών και Θρησκευτικών ομάδων που χρησιμοποιούν τεχνικές ανταρτοπόλεμου. Μπροστά στον κοινό εχθρό όλες αυτές οι ομάδες ενώνονται αφήνοντας στην άκρη τις όποιες ιδεολογικές διαφορές. Για παράδειγμα σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική υπηρεσία της τουρκικής στρατοχωροφυλακής ( JITEM/JANDARMA) οι πιο δραστήριες είναι το ΡΚΚ (κουρδικό εργατικό κόμμα) και τα ποντιακά ΡΗΚΡ (δημοκρατικό λαϊκό επαναστατικό κόμμα) ΤΙΚΚΟ (ανεξάρτητος προλεταριακός επαναστατικός στρατός) άλλες δραστήριες ομάδες είναι αυτές των Ελληνόφωνων των Αρμενίων των αλεβιτών και των Κούρδων.
Αυτό που ανησυχεί πάρα πολύ τους Τούρκους είναι ότι στις μειονοτικές περιοχές κυρίως των ελλήνων των αλεβιτών και των γεωργιανών ολοένα και διαδίδονται οι τοπικές εθνικιστικές ιδεολογίες ενώ ενισχύονται και οι εθνικές και φυλετικές απόψεις των αριστερών επαναστατικών αντικαπιταλιστικών ομάδων. Οι οργανώσεις που με πληροφορίες βρίσκονται στο στόχαστρο των Τούρκων είναι οι εξής : PKK, DHKPC, TDP, TKP/ML TIKKO, SPB, MLKP, TIKB, ICCB, TDKP.
Οι ομάδες αυτές είναι διαφόρων ιδεολογιών και φυλετικών κοινοτήτων, παρόλα αυτά οι περισσότερες ομάδες συνεργάζονται μεταξύ τους (ακόμα και οι ακροαριστερές αποσχιστικές ομάδες με τις εθνικιστικές ομάδες των γεωργιανών
και των ελλήνων) και υποστηρίζουν τις μικρότερες ομάδες και τους διάσπαρτους αντάρτες. Οι Τούρκοι για να πολεμήσουν τους αντάρτες έχουν δημιουργήσει ακόμα και ένα παραστρατιωτικό σώμα για την αντιμετώπιση των ''τρομοκρατών'' με την ονομασία korugular - πολιτοφυλακή , ενώ έχουν ενισχυθεί και οι Γκρίζοι Λύκοι.
Οι τελευταίοι μάλιστα έχουν δημιουργήσει και μια ομάδα ονόματι YAY-KUR. Τα μέλη της ομάδας λαμβάνουν παραστρατιωτική εκπαίδευση ενώ είναι οργανωμένοι σε μικρές ομάδες σε διάφορες περιοχές της Τουρκίας. Η δράση τους είναι κυρίως ενάντια στις κουρδικές , αλεβίτικες και ελληνικές ομάδες , έχοντας εκτοπίσει χιλιάδες ανθρώπους από τα κουρδικά και ελληνικά χωριά , ενώ εκατοντάδες έχουν δολοφονηθεί. Η ομάδα των γκρίζων λύκων μάλιστα είναι υπεύθυνη για την δολοφονία του αρχηγού της αρμένικης οργάνωσης ΑΣΑΛΑ στην Αθήνα.
Η ομάδα ΤΙΚΚΟ (αριστερών ιδεών ομάδα αποτελούμενη από ελληνόφωνους) είναι αυτή η οποία κυριαρχεί στην περιοχή της Τοκάτης.
Σύγχρονο Ποντιακό αντάρτικο
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ορισμένες επιθέσεις που έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια στον Πόντο από διάφορες ομάδες :
Το καλοκαίρι του 1998 μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων συγκλονίζει την περιοχή της Τοκάτης. Βόμβες χτυπούν μονάδες στρατοχωροφυλακής, αποθήκες οπλισμού , δημαρχεία και την νομαρχία της περιοχής.
Τον Ιούλιο του '98 σκοτώνεται ο κοινοτάρχης του χωριού Τσακιρσέ. Ο κοινοτάρχης συνεργαζόταν με την τουρκική κυβέρνηση ενάντια στους αντάρτες. Την ευθύνη αναλαμβάνει η ομάδα ΤΙΚΚΟ.
Τον Αύγουστο του 98 ο τουρκικός στρατός κτυπά αντάρτες του ΡΚΚ και του DHKP-C. Απολογισμός 2 στρατιώτες νεκροί.
Τον Απρίλιο του '99 δολοφονούνται ο νομάρχης της τοκατης και ο οδηγός του. Την ευθύνη αναλαμβάνει η ΤΙΚΚΟ.Τον Σεπτέμβριο του '99 οι αντάρτες αναλαμβάνουν επιθέσεις στις περιοχές Νικσάρ και Ερμπάα της Τοκάτης.
Τον Οκτώβριο του 2001 στη περιοχή Τουρχάλ (στην Τοκάτη) αντάρτες χτυπούν την τουρκική χωροφυλακή (jandarma). Ένας Τούρκος νεκρός και ένας τραυματίας. Στις 12-5-02 ένα ειδικό τμήμα ανταρτών εισβάλει στην περιοχή Γιαγλίντερε της Κερασούντας και απαγάγει τον δήμαρχο , τον αρχηγό της ένοπλης δασοφυλακής, τον οδηγό του δημάρχου και τον πρόεδρο της τοπικής οργάνωσης του κόμματος του Μπουλέντ Ετσεβίτ. Ένας σωματοφύλακας νεκρός.
Μια ημέρα μετά αντάρτες της ΤΙΚΚΟ χτυπούν μια ομάδα της στρατοχωροφυλακής προκαλώντας 3 νεκρούς και 2 τραυματίες. Στις 28-5-02 στην Κερασούντα αντάρτες ανοίγουν πυρ σε τμήμα της στρατοχωροφυλακής. Ακολουθούν σφοδρές συγκρούσεις. Ο τουρκικός στρατός δηλώνει πως οι αντάρτες υποστηρίζονται από τον ντόπιο πληθυσμό.
Κάποιοι στον Πόντο συνεχίζουν να αντιστέκονται να ελπίζουν , να πολεμούν και να ονειρεύονται.
Κάποιοι δεν αναλώνονται σε δακρύβρεχτα μνημόσυνα, βαρετές ομιλίες και γραφικές διακηρύξεις αλλά αντιμετωπίζουν κατά μέτωπο την καταστολή του Κεμαλικού καθεστώτος.
Κάποιοι κάνουν την ένοπλη πάλη πράξη χωρίς κανείς να τους στηρίζει μόνοι ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ.
Στα 27 χρόνια σου έγινες θρύλος για την περιοχή του Πόντου, αφού χτύπησες αλύπητα το τουρκικό κατεστημένο , αυτό το τόσο διαφθαρμένο και δολοφονικό κατασκεύασμα που εξακολουθεί και κατατρέχει μέσα από βασανιστήρια -σφαγές και λεηλασίες όλους του λαούς του Πόντου.
Αρμένιους - Γεωργιανούς - Έλληνες
Η εκτέλεση του Μουχτάρη της Τάσοβας, Τζαφερ Αβτζι ήταν η πράξη που σε ανέδειξε στον Πόντο και σε έκανε υπ αριθμόν ένα εχθρό του Τούρκο Κεμαλικού κατεστημένου.
Αυτή όμως δεν ήταν και η μοναδική σου δράση. Ένα κατεστημένο που ουδέποτε λογοδότησε για την μεγάλη σφαγή των ΑΛΕΒΙΤΩΝ πριν μερικά χρόνια, ένα ολόκληρο χωριό ξεκληρίστηκε από τους φονιάδες του τουρκικού κράτους, αυτό που κόπτεται για ανθρώπινα δικαιώματα στην Θράκη και την υπόλοιπη Βαλκανική, αλλά ούτε και κανείς ποτέ το ενόχλησε για τις απειλές που οδήγησαν ένα ολόκληρο κεφαλοχώρι 2.000 κατοίκων να απαρνηθεί και να στερηθεί την μόνη γλώσσα που γνώριζε.
Τα Ποντιακά !
Ασφαλώς και μιλάμε για το χωριό ΤΣΑΜΠΑΖ.
Το τουρκικό κατεστημένο βρίσκεται στο τέλος του , και η δυτικόστροφη εικόνα του δεν είναι τίποτα άλλο από την μέσω οικονομικών διαύλων προσπάθεια εισόδου στην Ευρώπη.